artist@KunstPerron // Wout Vloeberghs

Elke vakantie nodigen we jong artistiek geweld uit om tentoon te stellen @KunstPerron.

Wout Vloeberghs, student en fotograaf, bij hierbij de spits af.
Twee weken lang neemt hij de verantwoordelijkheid over zijn eigen tentoonstelling.

Met zijn allereerste tentoonstelling brengt hij zijn werken, een contrast tussen realisme en chaotisme.

VERNISSAGE // 26.12.22 van 17u – 22u
TENTOONSTELLING // 27.12.22 – 08.01.22
elke dag van 15u-20u

Vrije toegang
@Kunstperron//Leopoldsplein 32, 2500 Lier.

Hieronder een woordje uitleg van Wout, over de inhoud van zijn werken;

“Mijn ouders hebben mij 19 jaar geleden de naam Wout Vloeberghs gegeven. Sindsdien loop ik hier met veel verwondering op deze aarde rond. Gefascineerd door de schoonheid richt ik mijn blik op het alledaagse. De doodgewone dingen des levens . Toen ik 2 jaar geleden plots een camera in huis vond ging ik al snel dagelijks wandelen om deze schoonheid op te zoeken en vast te leggen. Nu speel ik vooral met het concept ‘realiteit’. Meestal begin ik met de realiteit om dan op een hele abstracte plek te eindigen. Ik vind het leuk om zo eigen werelden te creëren die nooit echt zijn, maar door de leugenachtige eigenschap van het medium fotografie worden deze toch als realistisch waargenomen. Een beetje vergelijkbaar met de allegorie van Plato’s grot.
Een wederkerend thema in mijn leven, en wat ik dus ook graag zou willen tonen met men werk, is het omgaan met prikkels en het zoeken naar rust in deze al te chaotische wereld. Als hoog sensitieve jongeman komen er nu eenmaal veel empirische waarnemingen op me af wat zowel een zegen als een vloek kan zijn. Mijn fotografische zoektocht naar rust vond zich deze zomer plaats op plekken als Toscane en Emiglia-Romagna in Italië , maar ook in ons Belgenlandje te Lier, Antwerpen en Blankenberge. Met deze fotoreeks experimenteerde ik met de American-Suburbstijl zoals Todd Hido of William Eggleston ze toepasten maar dan een eigentijdse en Europese versie
Mijn doel is om betekenisvol en maatschappijkritisch werk te maken. Ik observeer en denk na over trends die ons als maatschappij beïnvloeden en probeer deze dan weer te geven. Maar in de eerste plaats wil ik iets betekenen voor de toeschouwers. Dus als U als toeschouwer ook maar iets voelt tijdens het ervaren van deze werken, of als U bijvoorbeeld geïnspireerd wordt, ben ik geslaagd in mijn opzet en geeft me dat al veel voldoening.
En om af te sluiten met een dankbare noot: bedankt om te komen piepen en aan alle mensen die dit mogelijk hebben gemaakt.”